De zon doet het al een paar weken hartstikke goed in Nederland en dat is toch fijn in crisistijd. Ik doe flink m'n best om iedere zonnestraal op m'n piepkleine balkon mee te pakken, want niets is zo erg als witte benen. Tevergeefs overigens, want echt bruin word ik nooit. Hoe kan dit toch? Dit komt door de pigmentkorrels in je huid. Hoe meer pigmentkorrels je hebt, hoe bruin je wordt. Deze korrels worden aangemaakt door huidcellen in de diepste laag van de opperhuid. Daarna worden de korrels naar de bovenste laag van je huid vervoerd waar ze de kleur van je huid bepalen. Ik ben dus duidelijk het type met minimale pigmentkorrels. Fair enough, maar het duurt bij mij ook altijd een eeuwigheid voordat ik überhaupt een bescheiden kleurtje heb. Dit heeft te maken met twee genetische bepaalde factoren: de snelheid waarmee je lichaam pigmentkorrels aanmaakt en hoe snel deze vervolgens naar de bovenste laag vervoerd worden bepaalden in grote mate je (snel) gebruinde huidje. De UV-straling zorgt er overigens wel voor dat je nóg meer pigmentkorrels aanmaakt. Er is dus hoop voor de zon-liefhebber met witte benen. Maar is de zon wel goed voor je? Ja en nee. Onderzoek wijst uit dat de zon onze belangrijkste bron van vitamine D is. Vitamine D heb je nodig voor gezonde botten en spieren. Al na een halfuur ben je 'opgeladen' en heb je genoeg vitamine D opgedaan. De hele dag bakken is dus wel lekker, maar niet nodig, want je huid kan niet eindeloos vitamine D blijven produceren. Bovendien is teveel zon slecht voor je huid en resulteert het vaak in verbranding. Je pauze is dus precies goed voor de broodnodige vitamine D. En wist je dat een beetje zon ook goed is voor je mentale gezondheid? Zonlicht maakt namelijk de gelukshormonen endorfine en serotonine aan. In Scandinavische landen gebruiken ze daarom zelfs lampen die de zon nabootsen. Te gek toch? Maar let wel op, want we weten allemaal ook hoe schadelijk de zon kan zijn voor onze huid. Wil je hier meer over lezen? Check dan dit online college van de Universiteit van Vlaanderen.